กลุ่มทุติยภูมิ (Secondary group)

กลุ่มทุติยภูมิ (Secondary group)

เป็นกลุ่มคนที่ประกอบด้วยผู้คนจำนวนมาก สัมพันธภาพทางสังคมของสมาชิกเป็นไปตามแบบแผน ขาดความเป็นกันเอง ลักษณะของกลุ่มทุติยภูมิ ประกอบด้วย
1. เป็นกลุ่มที่ผู้คนรวมตัวกันโดยมีการจัดระเบียบ มีการแบ่งหน้าที่ ความรับผิดชอบ
2. เป็นกลุ่มขนาดใหญ่ เมื่อเทียบกับกลุ่มปฐมภูมิ
3. เป็นกลุ่มที่รวมตัวกันอย่างมีเป้าหมาย
4. การติดต่อกันอาศัยหน้าที่ (Function) มากกว่าเป็นการส่วนตัว
5. การติดต่อกันมักจะมีระยะสั้น
6. ขาดความเห็นอกเห็นใจ การช่วยเหลือซึ่งกันและกัน
7. การติดต่อสัมพันธ์กัน เพื่อมุ่งหวังผลประโยชน์
8. ผู้คนในกลุ่มทำงานตามหน้าที่และมุ่งหวังผลประโยชน์ของตนเอง
9. ความจริงใจต่อกันมีจำกัด และบางครั้งอาจแสร้งทำ
10. การตัดสินใจของกลุ่มอาศัยเหตุผล ยึดความถูกต้องเป็นหลัก เมื่อกลุ่มตัดสินใจแล้วสมาชิกทุกคนต้องปฏิบัติตาม

ตัวอย่างกลุ่มทุติยภูมิ เช่น องค์การ สมาคม สโมสร กองทัพ สหภาพ แรงงาน เป็นต้น

ข้อดีของกลุ่มทุติยภูมิ

1.ทำให้ระบบการทำงานมีประสิทธิภาพมากขึ้น

2.ทำให้เกิดความยุติธรรมในหน่วยงานมากขึ้น เพราะไม่มีการเห็นแก่พรรคพวก

3.ทำให้สังคมมีระเบียบมากขึ้น

ข้อเสียของกลุ่มทุติยภูมิ

1.ทำให้ขาดความเห็นอกเห็นใจกัน

2.เกิดการแข่งขันสูงมากขึ้น จนบางครั้งกลายเป็นคนเห็นแก่ตัว

3.ไม่มีความเป็นกันเอง มีพิธีรีตองมากขึ้นในการปฏิบัติตน

ในระบบการทำงานโดยทั่วไปไม่ว่าจะเป็นภาครัฐหรือเอกชนหรือรัฐวิสาหกิจ มักจะออกในรูปของกลุ่มทุติยภูมิ เช่น รูปแบบขององค์การแบบราชการ (bureaucracy) ทั้งนี้เพราะ

1.มีการแบ่งงานชัดเจนมากขึ้น

2.มีเป้าหมายในการทำงานที่ชัดเจนมากขึ้น

3.มีการใช้อำนาจผู้บังคับบัญชาในการควบคุมการทำงานมากขึ้น

4.การทำงานต้องเป็นไปตามกฎระเบียบ ไม่ใช่ความสัมพันธ์ส่วนตัว

5.การเลื่อนชั้นเลื่อนตำแหน่งเป็นไปตามความรู้ ความสามารถเฉพาะตัวมากขึ้น